niedziela, 13 września 2009

Cibodas






Miasteczko, w ktorym znajduje sie piekny ogrod botaniczny, oddalone od Bogor o ok. 1,5 godziny drogi. Kebun Raya Cibodas powstal w 1852r. i zajmuje powierzchnie 125 ha. Kolekcja botaniczna (zewnetrzna) obejmuje 1154 gatunki roslin, a kolekcja wewnetrzna (m.in. w szklarniach) liczy w sumie 828 gatunkow, m.in 155 gatunkow sukulentow, 320 gatunkow orchidei i 64 gatunki paproci.

Do Cibodas wybralam sie w sobote, razem z Juanem i Muktinem. Juan pochodzi z Meksyku i przylecial do Indonezji, zeby w Tangkoko na Sulawesi wykonac badania do pracy magisterskiej. A Muktin to Indonezyjczyk, ktory pracuje w Ogrodzie Botanicznym w Bogor, gdzie poznalismy go kilka dni temu.
Fakt, ze pojechal z nami Muktin bardzo ulatwil cala wyprawe. Po pierwsze, nie bylo problemu z dogadaniem sie. Po drugie, za przejazd nie zaplacilismy tak jak turysci, czyli 2 razy tyle, ile wynosi standardowa cena. I po trzecie, do Kebun Raya Cibodas weszlismy za darmo, bo Muktin ma tam znajomych. Wszystko latwo i bez zadnych komplikacji.
Trudno byloby opisac te wszystkie wspaniale widoki, niesamowite, egzotyczne rosliny i zwierzeta. To trzeba zobaczyc na wlasne oczy. Wszystko tam bylo ciekawe, choc nie ukrywam, ze mnie najbardziej ucieszyl widok malp. Po tygodniu spedzonym w zatloczonym miescie, nareszcie moglam, tak jak lubie, siedziec pod drzewem i przygladac sie tym zwierzetom. Moja radosc byla ogroma, gdyz ten gatunek malp (Trachypithecus auratus) widzialam po raz pierwszy, ich angielska nazwa to Javan Lutung lub Ebony Lutung. Potocznie malpy te zwane sa Black Monkeys, po indonezyjsku - Monyet Hitam, a wygladaja tak jak na zdjeciach powyzej :). Przy czym do nazw w tutejszym jezyku nie nalezy sie zbytnio przywiazywac, gdyz np. na Sulawesi pod taka sama nazwa funkcjonuje zupelnie inny gatunek! Sa to nazwy nie tyle gatunkowe, co lokalne!
Podroz...
Wyruszalismy z dworca autobusowego w Bogor. Wlasciwego minibusu w kierunku Cjanjur nie musielismy szukac, gdyz sam nas znalazl (typowe w Indonezji). Wiekszosc busikow kursujacych poza miasto jest zaopatrzona, co oczywiste – w kierowce, ale takze w pomocnika kierowcy. Rola tego drugiego sprowadza sie do naganiania podroznych, ich upychania w pojezdzie, zbierania oplaty za przejazd i podejmowania dzialan w sytuacjach awaryjnych. Czesto, gdy w trakcie jazdy zaistnieje taka potrzeba, pomocnik wysiada, zeby np. utorowac droge kierowcy lub pomoc mu wykonac jakis zaskakujacy manewr na zakorkowanej drodze. Dobry pomocnik potrafi tez wszystko naprawic. Im bardziej ta osoba jest wszechstronna, pomyslowa i skuteczna w swoich dzialaniach, tym lepszy zarobek dla obu panow.
O minibusach...
Kto zgadnie ile osob moze jednorazowo podrozowac minibusem w Indonezji? Jak sama nazwa wskazuje „minibus” okresla rozmiary pojazdu, co jednak zupelnie nie przeklada sie na liczbe przewozonych osob. Liczba miejsc w pojezdzie nie jest stala i zalezy glownie od determinacji upychajacego. Tak wiec, korzystajac z publicznego transportu w Indonezji, trzeba pogodzic sie z pewnym dyskomfortem. Dotarcie z punktu A do punktu B prawie nigdy nie jest wygodne.
Ponadto, w takich pojazdach nie wszystko jest sprawne. W zasadzie mozna smialo powiedziec, ze malo co jest sprawne. W wiekszosci nie dzialaja zadne zegary. Predkosciomierz wydaje sie zbedny. Moze slusznie? Jak jest korek, to sie stoi, a nie jedzie, a jak juz sie jedzie, to przeciez nie szybciej niz pozwala na to konstrukcja pojazdu. Wskaznik paliwa tez nie jest potrzebny, bo slychac, gdy to sie konczy. A przy drodze stoja sprzedawcy z kanisrami wypelnionymi benzyna, wiec zawsze mozna kupic kilka litrow. Swiatla w zasadzie nie sa potrzebne, gdy przewozow dokonuje się w ciagu dnia. Kierunkowskaz jest opcjonalny, bywa przydatny, chociaz manewry mozna przeciez sygnalizowac reka. Brak tez pasow bezpieczenstwa, pewnie dlatego, ze zajmowaly by cenne miejsce i mogly mylnie sugerowac, ze wyznaczona przez nie przestrzen, przeznaczona jest dla jednej osoby (ale to tylko moj domysl). Pytanie co dziala? Absolutnie niezbednym wyposazeniem kazdego pojazdu jest klakson! To on wskazuje zamiary kierowcy na drodze, jak np. mijanie, wyprzedzanie, zjazd na przeciwny pas ruchu, a takze ostrzega przed nadjezdzajacym pojazdem. Jesli klakson dziala, a silnik sie uruchamia, to mozna ruszac w trase. Nie spotkalam sie jeszcze z czyms takim, jak kontrola pojazdu, przeprowadzana np. przez policje. W ogole nie znalazlam jeszcze uzasadnienia dla istnienia takiej instytucji jak policja, ale moze jestem tu za krotko…

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz