Kolejne Orangutany wróciły do lasu // Another Orangutans came back into the forest

Pod koniec marca do lasu wróciła grupa 11 orangutanów. Ponownie cała procedura poszła sprawnie, pomimo tego, że tym razem proces był nieco bardziej skomplikowany. Orangutany zostały wypuszczone w różnych miejscach, w oddaleniu od siebie, by uniknąć zbyt dużego ich zagęszczenia i ewentualnych konfliktów. Wszystkie orangutany po otwarciu klatek od razu wspięły się na drzewa. Część z nich przez kilka dni została w miejscu wypuszczenia, jednak po jakimś czasie zaczęły się oddalać. Mamy pewne trudności z regularnym ich obserwowaniem, gdyż nie bardzo garną się do ludzi. Wręcz przeciwnie starają się nas unikać za wszelką cenę. Z jednej strony to dobry znak, z drugiej nie możemy zebrać informacji o tym jak sobie radzą. Niemniej widujemy je okazjonalnie, a jeszcze częściej łapiemy ich sygnał więc wiemy, które są w okolicy i gdzie się przemieszczają. Jak do tej pory wszystkie osobniki, które udało nam się zobaczyć w kilka tygodni po ich wypuszczeniu wyglądają zdrowo i zachowują się jak orangutany, które nigdy nie były w niewoli. Niesamowicie satysfakcjonującym jest obserwować ich powrót do lasu, którego nigdy nie powinny były opuścić. I choć do pełni szczęścia brakuje mi danych o kilku naszych „podopiecznych” to trudno oczekiwać, że wszystkie 15 orangutanów będzie się trzymać w pobliżu obozu, żeby ułatwić nam pracę. Jestem przekonana, że wszystkie sobie radzą i nawet gdybym miała niektórych już nigdy nie zobaczyć to mam głęboką nadzieję, że ten las będzie dla nich doskonałym nowym domem. 
Ostatnio miałam okazję obserwować 3 z 4 pierwszych orangutanów wypuszczonych pod koniec lutego. Wszystkie wydają się być szczęśliwe. Radzą sobie świetnie, jedzą dużo, nie straciły na wadze i wyraźnie widać, że czują się w tym lesie bardzo dobrze. To prawdziwa przyjemność móc zobaczyć ich powrót do naturalnego środowiska!

Jeśli jesteście ciekawi losów wszystkich 15tu orangutanów, informacje o tym jak sobie radzę znajdziecie tutaj: http://goingback2dforest.wordpress.com/.

 W drodze na wolność 

//

 Soon to be free

Tym razem do lasu wybrałam się razem z orangutanami. 

Podróż która zwyczajnie trwa 3 dni tym razem zajęła nam pół. 

A i przelecieć się helikopterem nie powiem fajnie :)

//

This time I went to the field together with orangutans, 

so the trip took us half day instead of three. 

Plus it was nice to fly by helicopter for the first time :)

Team uwalniający orangutany - 31 marzec 2012, lądowisko w Batikap. 

//

The team of the second release - 31st March 2012, helipad in Batikap.

 Transport orangutanów w miejsce uwolnienia. 

//

The very last trip to the release site.

Lubię to zdjęcie oddaje trud i wysiłek wszystkich zaangażowanych. 

//

I like this photo, it shows the effort and engagement of entire team.

Ekscytujący moment Ompong wrócił do lasu

 // 

Exciting moment Ompong back in the forest!

Monic w 2 miesiące po uwolnieniu ma się świetnie.

//

Monic after 2 months in the forest looks great.

Najprzystojniejszy i najsilniejszy samiec -  Tarzan 

//

The most handsome and the strongest male - Tarzan.

   Ompong w kilka dni po uwolnieniu. 

//

 Ompong few days after the release.

---

This time the group of 11 orangutans returned to the forest. Again, the whole procedure went smoothly, despite the fact that this time the process was a bit more complicated. Orangutans were released in different places, distant from each other to avoid too high density and potential conflicts. All orangutans after the cages were open immediately climbed the trees. Some of them for a few days after the release stayed near the release place, but after a while all began to move away. We have now some difficulty in observing them regularly because they moved really far and also do not really fancy people company. On the contrary, they try to avoid is at all costs. On the one hand it's a good sign – we want them to stay away from people, on the other hand, we cannot collect lot of information about how they cope and progress in the adaptation to the new living conditions. Nevertheless, we see them occasionally, and even more often catch their signal so we know who is in the area and where do they move. So far, all the individuals that we've seen look healthy and act like orangutans that have never been in captivity. It is incredibly rewarding to watch them back into the jungle which they never should have leaved. Although I wish to see them more often and be able to collect more data, it is difficult to expect that all 15 orangutans will stick close to camp in order to make our work easier. I am convinced that all of them are doing very well and even if I will never see some of them again I believe that this forest will be a great new home for them.

I recently had the opportunity to observe three out of the four orangutans released in late February. All seem to be happy, spending their days feeding and resting. They did not loose weight and clearly they feel in the forest very well. It's a real pleasure to see them return to their natural environment!

If you interested in more orangutan stories and regular updates from the field please check out the blog: http://goingback2dforest.wordpress.com/.